بشکن تمامِ شاخه هارا"ریشه" می ماند
"سرسبز روییدن" دراین اندیشه می ماند
قطعم کن اما بعد از آن راهِ فراری نیست
چون طعمِ تلخم در دهانِ تیشه می ماند
شاید تنم را چون قناری با قفس بردی
آوازِ من در انحصارِ بیشه می ماند
بشکن مرا، اما در این بازی تو می بازی
بر رویِ دستت جایِ زخمِ شیشه می ماند
بشکن،بسوزان،حبس کن،بیرون کن از دنیا
این مردِ عاشق پیشه عاشق پیشه می ماند
سورنا جوکار
دیگر اشعار : سورنا جوکار
نویسنده : علیرضا بابایی