دو چشمتان که تناسخ نمود در گلدان
شکوفه داد دو شاتوت ترش جای دهان
دو لب که ترش ترین میوه های دنیایند
دو لب که آب می افتد دهان من از آن
گلابدان دهانت / گلابتون تنت
به این دو ویژگی ات غبطه می خورد « کاشان »
« سی و سه پل » به نشابور چشم دوخته است
به دیدن تن تو ـ این مناره ی جنبان ـ
« حکیم » آمده از توس چون شنیده زنی
به جای ابرو دارد دو جفت تیر و کمان
خدا به صورت آدم دو چشم تعبیه کرد
که بی یکی ببرد لذت از نگاه جهان
ولی دو چشم نیاز مرا کفاف نداد
چهار چشم گرفتم برای دیدنتان
و کاینات بر آنند تا تو را بچشند
شراب خانگی من ! کجاست قطره چکان ؟
علیرضا بدیع
دیگر اشعار :
نویسنده :