برای تو که تویی ؛ این منی چنین هیچ است
نیا به جاده ی من جان من که پر پیچ است
نیا به جاده ی این جان ِ زخمی و خسته
تو آسمان ِ منی ؛ من ولی پَرم بسته
نشو پرنده ی خوبم به این قفس دربند
منم اسیر ِ قفس ؛ بی نگاه ؛ بی لبخند
گلم ! نگاه ِ تو آبی ست ؛ پاک ؛ پر رؤیا
من آن کویر ِ سرابی تو در بَرم دریا
به ماهیان ِ بلورین ِ آبی ِ لبهات
به دست های ِ نوازشگرانه ، بی همتات
بگو که قسمت شان نیست این تن ِ پُر درد
به جاده ای که از آن آمدی ؛ گلم برگرد
برو به سوی غزلواره ی گل و شبنم
که زخمی ام من و زخمی نمی شود مرهم
که زخمی ِ غزلم من به جای جای تنم
تو ماهتاب ِ منی ؛ هیچ ِ هیچ ِ هیچ ؛ مـنــــم
ناشناس
دیگر اشعار : ناشناس
نویسنده :