دوست عزيز جناب علي رضا بابايي..اشعارتون..خيلي زيبا پر از معناني ساده ..و بدون غل و قش.. عالي اميد است زندگس جديدتان..پر از خبر هاي خوش.. زندگي همواره با عشق.. با محبت.. سقفي از اعتماد براي هردويتان ..آرزو ميکنم..دوستدار شمااا سياوش...هر چند که دلم..هم مثل نامم سياه.. ولي ب قول شاعر..ولي چون ميگذرد خيالي نيستو..دوتا بهار ..دوتا تابستون.. دوتا پاييز... و دوتا زمستون ..از کااات کردن من و زندگي ام ميگذرد...امااا بر ذهن تاريک ..اين شهر..يک چيز را فقط ميدانم..اين است که هيچ نميدان......همين؟