تقدير نه در رمل نه در کاسه چيني ست آينده ي ما دورتر از آيينه بيني ست ما هرچه دويديم به جايي نرسيديم اي باد سرانجام تو هم گوشه نشيني ست از خاک مرا برد و به افلاک رسانيد اين است که من معتقدم عشق زميني ست يک لحظه به بخشايش او شک نتوان کرد با اين همه ترديد در اين باره يقيني ست شادم که به هر حال به ياد توام اما خون مي خورم از دست تو و باز غمي نيست “فاضل نظري”
