نظرات ياداشت قدري آهسته...دلم پشت غزل جامانده

+ ريحانه س

“هريک نهالي را بکاريم”
نشسته در افقهاي نگاهم
شکوه پهنه زيباي جنگل
مشامم را هماره مي نوازد
هواي پاک و روح افزاي جنگل
**
درختان صف به صف در ابر و باران
بسوي آسمانها قد کشيده
به روي گيسوان سبز آنها
زلال ِ قطره ي شبنم چکيده
**
بهاران در حضور خرمِ خويش
تجلي مي کند از تار و پودش
پس از باريدن باران هميشه
طراوت مي تراود از وجودش!
**
درآواز قشنگ رود وبرکه
بيا تا مثل جنگل سبز باشيم
دل خود را براي “جشن رويش”
ميان وسعت جنگل بپاشيم
**
زجنگل تازه بودن را نگيريم
بيا تا حرمتش را پاس داريم
براي وسعت اين مخمل سبز
بيا هريک نهالي را بکاريم
شاعر:يدالله گودرزي

پاسخ

تشکر بابت ارسال اين شعر زيبا