قشنگ بود

وقتي که روضه‌خوان کمرش را گرفته بود

بالا گرفت گريه و طوفان شروع شد

احسنت... عالي بود

مارا نسيم پرچم تو زنده مي کند
زخمي ست دل که مرهم تو زنده مي کند
خشکيده بود چند صباحي قنات اشک
اين چشمه را ولي غم تو زنده مي کند
آه اي قتيل اشک نفس هاي مرده را
شور تو ،روضه و دم تو زنده ميکند...