برو....بس است....

همينکه حلقه ي پيوند بينمان گم شد

شکوفه بر لبمان خالي از تبسم شد

شکست کشتي نوحي که بود خاطر جمع

فضاي خانه چو درياي پرتلاطم شد

شکست سنگ غرورت ،غرور و احساسم

هواي عاطفه ام خالي از ترنم شد

دگربهانه نداريم گل به هم بدهيم

حريم بين من و تو چو حرف مردم شد

اگرچه بي تو برايم زمانه دلگير است

برو ،بس است ،شمردي که بار چندم شد؟!؟

چقدر ساده گذشتي ،چقدر تنهاييم

بدون عشق - زمانه – چه بي ترحم شد

مهدي زکي زاده قريه علي – ديماه 1391

سلام

شعرهاتون بسيار زيباست. من وبتون رو لينک کردم

ممنون