نظرات ياداشت نسبت عشق به من نسبت جان است به تن

باز آ ي که پا پس بکشد ابر از اين صبح بهارم

از شبنم روييده به رخسار گل غنچه سوارم

باز آ ي از اين راه بيابان که خيالست سرابش

اي يار نظر بين حقيقت طلب گشته خمارم

چون مي گذري سرد از اين طره انبوه پريشان

بي عطر نفسهاي وزين با نخ تارم