مي آيد صدا از خيابان شب
تو مي آيي از سمت پنهان شب

تو مي آيي و چتر روشن به دست
قدم مي زني زير باران شب

تو مي آيي و رودي از روشني
روان مي شود روي دامان شب

ببين سايه هاي فروخفته را
رها در سکوت پريشان شب

ببين غربت قهوه اي رنگ من
که شد ته نشين توي فنجان شب

ببين درد يک عابر خسته را
که له مي شود زير دندان شب

دراين ظلمت وحشت افزابکار
گل ماه را توي گلدان شب

بيا بالهاي مرا باز کن
رهايم کن ازبند زندان شب

در اين بيت آخر رسيدي بگو
به پايان من يا به پايان شب

يدالله گودرزي